ترى عيوني من فراقك .. ما هي لغيرك تشوف
لأني وافي في غرامي صرت من بعدك ضرير
رغم إنّي مو في بالك : دوم تاخذني طيوف !!
ابتلش فيها بخيالي .. و أذكر الواقع ( مرير )
ودّي أتغاضى و أكابر .. ودّي إنّي عنْك أعوف
بس مو كل الأمانـي اللي أبغاها ... تصير !!
ضاعت أغلب مفرداتي وما بقي عندي حروف
ابتليت بحب ظالم ... وشايل بـ قلبي ( كثير )
- عبدالإله بن أحمد العبدلي.
ليست هناك تعليقات:
إرسال تعليق